Krachtverlies bij fibromyalgie: heb jij spierzwakte en zware ledematen klachten?

Bij fibromyalgie draait het vaak om pijn. Maar wat veel mensen niet hardop zeggen, is dat het voelt alsof je eigen lichaam je soms in de steek laat. Alsof je spieren plots geen kracht meer hebben, als een batterij die nooit meer echt oplaadt. Dingen die ooit vanzelf gingen, zoals een boodschappentas tillen of je haren föhnen, kunnen ineens voelen als een berg die je moet beklimmen. Maar hoe herken je deze krachtverlies bij fibromyalgie? En waarom voelt het alsof je spieren steeds minder kracht hebben?

Hoe voelt krachtverlies bij fibromyalgie?

Krachtverlies bij fibromyalgie voelt niet als gewone vermoeidheid. Het is alsof je spieren van binnenuit leeggezogen worden, je wilt bewegen, maar je lichaam lijkt het simpelweg niet meer te kunnen.

Zware armen en benen bij lichte inspanning

Een veelgehoorde klacht is dat armen en benen zwaar aanvoelen, alsof er gewichten aan hangen. Waar iemand zonder klachten zonder moeite een trap oploopt of een boodschappentas draagt, voelt dit bij fibromyalgie vaak alsof je door stroop beweegt. Onderzoek laat zien dat patiënten met fibromyalgie een meetbaar lagere spierkracht hebben, soms wel 20 tot 36 procent minder dan gezonde mensen. Dit verklaart waarom eenvoudige bewegingen ineens vermoeiend worden, en waarom je snel buiten adem raakt of een brandend gevoel in je spieren krijgt.

Het zware gevoel komt niet alleen door vermoeidheid, maar ook doordat de spieractivatie minder efficiënt verloopt. Het lichaam schakelt spieren trager en minder krachtig in, waardoor elke inspanning zwaarder voelt dan hij eigenlijk is. Dit draagt bij aan dat voortdurende gevoel van zware ledematen, zelfs bij lichte activiteiten.

Moeite met traplopen, vasthouden of opstaan

Veel patiënten met fibromyalgie merken dat ze moeite krijgen met alledaagse bewegingen die voorheen vanzelfsprekend waren. Traplopen kan voelen alsof je benen elk moment kunnen bezwijken. Opstaan uit een stoel vraagt soms meerdere pogingen, omdat de knieën of heupen niet genoeg kracht leveren.

Ook simpele handelingen zoals een fles openen of een pen vasthouden worden lastig. Onderzoek naar handknijpkracht laat zien dat mensen met fibromyalgie duidelijk minder kracht in hun handen hebben dan gezonde personen, waardoor het grippen en vasthouden sneller vermoeit. Deze zwakte kan erg frustrerend zijn, omdat het zo direct invloed heeft op zelfstandigheid en kleine dagelijkse taken.

Het gevoel ‘door de benen te zakken’

Misschien herken je het: je staat in de rij of je loopt een stukje en ineens voelt het alsof je benen het begeven. Dit ‘door de benen zakken’ wordt vaak genoemd door mensen met fibromyalgie. Onderzoek laat zien dat de spierkracht in de benen, met name bij knie- en heupspieren, echt lager is.

Deze verminderde kracht, gecombineerd met pijn en balansproblemen, verhoogt ook het risico op vallen. Het kan beangstigend zijn om niet te weten wanneer je lichaam je zomaar in de steek laat. Dat geeft niet alleen fysieke, maar ook psychologische spanning: je gaat activiteiten vermijden uit angst dat je niet overeind kunt blijven.

Spiertrillingen en motorische onzekerheid

Naast krachtverlies ervaren sommige patiënten ook trillingen of beven in de spieren, vooral na een kleine inspanning. Dit komt doordat de spieren sneller vermoeid raken en minder stabiel reageren. Wetenschappelijke onderzoeken laten zien dat spieren bij fibromyalgie vaak langer actief blijven na een aanspanning. Omdat de spieren bij fibromyalgie langer actief blijven na een aanspanning, raken ze sneller uitgeput en verliezen ze tijdelijk hun coördinatie. Dat zorgt voor die herkenbare trillingen of schokken in je armen of benen, zelfs na kleine bewegingen.

Dat geeft een gevoel van instabiliteit en onzekerheid. Je lichaam voelt onvoorspelbaar: de ene keer lukt het om iets vast te houden, de andere keer trilt je hand of lijkt de kracht plotseling weg. Die onzekerheid kan diep snijden. Elke keer dat je lichaam onverwacht trilt of weigert mee te werken, groeit de angst om opnieuw pijn te voelen of de controle te verliezen. Je gaat steeds vaker dingen vermijden, niet omdat je niet wilt, maar omdat je bang bent dat je lichaam je opnieuw in de steek laat.

 

Boek jouw gratis health-call met een U-care specialist

Vul je naam en E-mail adres in en je wordt direct doorgestuurd naar onze beveiligde cliënten dossier. Hier vul jij jouw gegevens in en boek je een afspraak.

 

Oorzaken van spierzwakte en krachtverlies

Krachtverlies bij fibromyalgie voelt vaak onverklaarbaar. Je hebt wellicht gehoord dat je spieren gezond zijn, maar toch lijken ze plots geen energie meer te hebben. Dit komt doordat fibromyalgie veel dieper inwerkt op je zenuwstelsel, spieren en herstelmechanismen dan de meeste mensen zich realiseren. Maar hoe werkt dit eigenlijk?

Centrale sensitisatie en afname spieractivatie

Een van de redenen waarom je spieren zwakker aanvoelen bij fibromyalgie, heeft te maken met hoe je zenuwstelsel signalen doorgeeft. Normaal gesproken geven je hersenen duidelijke opdrachten aan je spieren: “bewegen”, “spannen”, “ontspannen”. Maar bij fibromyalgie raken die signalen verstoord. Je hersenen blijven als het ware op de pijnknop drukken, ook als er geen echte schade is. Daardoor reageren je spieren trager, verkrampen sneller en voelen zelfs kleine bewegingen aan als een zware inspanning. Dit noemen we centrale sensitisatie. Dit betekent dat je zenuwstelsel overgevoelig is geworden voor prikkels, waardoor pijn- en krachtsignalen versterkt in je hersenen aankomen. Uit onderzoek blijkt dat bij fibromyalgie de hersenen en het ruggenmerg pijnprikkels blijven ‘aanzetten’, zelfs als er nauwelijks schade of belasting is. Hierdoor worden spieren minder efficiënt aangestuurd en voelt elke inspanning als een veel zwaardere last dan hij werkelijk is.

Daarnaast is aangetoond dat de spieractivatie bij mensen met fibromyalgie trager en minder krachtig verloopt. Reflexmetingen laten zien dat spieren minder snel loslaten na een aanspanning, waardoor je niet alleen pijn maar ook een gevoel van vermoeidheid en stijfheid ervaart.

Verstoorde energiehuishouding in spiercellen (ATP-tekort)

Een ander mechanisme speelt zich af in de spiercellen zelf. Normaal gebruiken je spieren ATP (energie uit mitochondriën) om kracht te leveren. Bij fibromyalgie is die energiefabriek minder efficiënt. Studies tonen lagere niveaus van fosfocreatine en ATP aan in spierweefsel, wat verklaart waarom spieren snel uitgeput raken en zwaar aanvoelen.

Daarbij zien we ook afwijkingen in de spierdoorbloeding en zuurstofvoorziening. Dit betekent dat spieren sneller in de ‘verzuurde stand’ komen en je dus veel eerder spiermoeheid ervaart dan gezonde mensen.

Post-exertionele malaise (PEM): verergering na activiteit

Veel mensen met fibromyalgie herkennen het maar al te goed: je doet iets kleins, even stofzuigen, een wandeling maken, een gezellig etentje, en daarna stort je compleet in. Niet gewoon moe, maar uitgeput tot in je botten. Alsof al je energie in één klap is weggebrand, en je dagen nodig hebt om daar weer van bij te komen. Dit heet post-exertionele malaise (PEM). Het gaat om een abnormale reactie waarbij zelfs lichte inspanning een kettingreactie van pijn, uitputting en krachtverlies veroorzaakt. Onderzoekers zien dat dit komt doordat het herstelsysteem van je spieren en zenuwen niet meer goed werkt. In plaats van te herstellen, blijft je lichaam in een soort “alarmstand” hangen. Daardoor krijg je niet de kans om te herstellen, hoe goed je je rust ook probeert te nemen, en dat maakt elke poging om actiever te worden zo frustrerend.

Verhoogde spierspanning

Bij fibromyalgie is er vaak sprake van chronische spierspanning. Dit lijkt tegenstrijdig: spieren die te gespannen zijn, zouden juist sterker moeten zijn. Toch is het omgekeerde waar. Door die voortdurende spanning wordt de doorbloeding beperkt en raakt het spierweefsel sneller vermoeid

Uit onderzoek blijkt dat dit niet alleen komt door de pijn zelf, maar ook door een tekort aan endogene pijnremmende systemen, de natuurlijke remmechanismen in je zenuwstelsel die pijn normaal gesproken helpen dempen wanneer prikkels te heftig worden. Normaal gesproken worden deze systemen automatisch geactiveerd, waardoor de pijnbeleving afneemt. Maar bij fibromyalgie blijft die rem uit.

Het gevolg is dat pijnsignalen blijven doorgaan, alsof het volume niet meer omlaag kan. Je zenuwstelsel blijft ‘aan’, je spieren blijven gespannen, en je lichaam krijgt nooit de kans om echt te herstellen. Dat voortdurende overprikkelde systeem verklaart waarom zelfs kleine inspanningen voelen als uitputting.

Slaapstoornissen en hersteltekort

Een laatste cruciale factor is slechte slaap. Bij fibromyalgie is de diepe herstellende slaap vaak verstoord. Dit heeft enorme gevolgen, want juist in die fases maakt je lichaam groeihormoon aan en herstelt het spierweefsel. Zonder goede nachtrust herstellen je spieren nauwelijks en blijft het gevoel van slappe armen en zware benen aanwezig.

Slaapstoornissen, negatieve emoties en stress het pijn- en krachtverlies versterken en in stand houden. Het verklaart waarom zoveel patiënten ondanks rust nooit echt “uitgerust” wakker worden.

      

Wanneer is krachtverlies reden tot zorg?

Krachtverlies is nooit iets om te negeren. Ook al ‘’hoort het bij fibromyalgie’’, het is altijd een signaal dat je lichaam hulp nodig heeft. Je spieren geven niet zomaar op, ze vertellen je dat er iets uit balans is. Hoe eerder je onderzoekt waarom je kracht afneemt, hoe eerder herstel op gang komt. Jouw lichaam is te waardevol om hier zomaar mee door te lopen.

Wat doe je bij plotselinge uitval of verlamming?

Fibromyalgie zorgt normaal gesproken voor een geleidelijke afname van spierkracht of een vermoeid gevoel in de spieren. Maar een plotselinge verlamming of uitval van spieren hoort hier niet bij. Als je ineens geen kracht meer hebt in een arm of been, of als je merkt dat je niet meer kunt lopen of grijpen, kan dit een teken zijn van een neurologisch probleem. Het komt wel vaker voor dat bepaalde klachten ten onrechte aan fibromyalgie worden toegeschreven. Bij uitval of verlamming heeft het meestal een andere oorzaak. Neem direct contact op met je huisarts of specialist.

Wat doe je bij gevoelloosheid of coördinatieverlies?

Fibromyalgie kan veel symptomen geven: pijn, stijfheid, krachtverlies en tintelingen. Maar gevoelloosheid en coördinatieverlies zijn niet typisch voor deze aandoening. Als je merkt dat je handen of voeten geen gevoel meer hebben, dat je vaak struikelt of dat je coördinatie ineens wegvalt, is dat een signaal dat er meer speelt. Het is dus belangrijk om deze klachten te laten onderzoeken bij je huisarts of specialist.

Uitsluiten van neurologische of auto-immuunziekten

Fibromyalgie wordt vaak een “uitsluitingsdiagnose” genoemd. Dat betekent dat artsen eerst andere aandoeningen moeten uitsluiten voordat ze de diagnose stellen. Bij krachtverlies is het bijvoorbeeld nodig om neurologische ziekten of auto-immuunziekten uit te sluiten. Je huisarts of reumatoloog kan aanvullende onderzoeken aanvragen, zoals bloedonderzoek, een EMG (spieronderzoek) of een MRI-scan. Dit helpt om zeker te weten dat er geen andere aandoening meespeelt.

     

De impact op je dagelijks leven: als simpele dingen ineens niet meer lukken

Fibromyalgie draait niet alleen om pijn of krachtverlies: het verandert de manier waarop je leeft. Het sluipt je dagen binnen en beïnvloedt alles: van bewegen tot slapen, van je werk tot je relaties. Dat gevoel van loodzware armen en benen, het constante tekort aan energie… het maakt dat zelfs kleine dingen, zoals douchen of koken, soms voelen als een berg die je niet meer op kunt.

Traplopen, fietsen, huishoudelijke taken

Wat voor anderen vanzelfsprekend is, kost jou misschien iedere dag een strijd. Traplopen kan voelen alsof je benen van lood zijn, fietsen lijkt meer op een workout dan ontspanning, en zelfs stofzuigen of koken kan eindigen met een overbelast lichaam. 

Onderzoek laat zien dat lichamelijke activiteit en leefstijl direct samenhangen met hoe groot de impact van fibromyalgie is op je dagelijks functioneren. Mensen die inactief zijn of een ongezonde leefstijl hebben, ervaren vaak méér pijn. Daartegenover staat dat lichte, regelmatige beweging bijdraagt aan een betere vitaliteit en een hogere kwaliteit van leven. Toch is het een lastige balans, want overbelasting kan leiden tot post-exertionele malaise waarbij klachten juist verergeren.

Krachtverlies in handen: schrijven, openen, vasthouden

Ook de kleinste handelingen worden door krachtverlies een bron van frustratie. Een pen vasthouden om iets te schrijven, een pot opendraaien of een boodschappentas dragen: plotseling ontbreekt de kracht in je handen en vingers. Deze spierzwakte is in studies herhaaldelijk gemeten, waarbij duidelijk werd dat patiënten met fibromyalgie een verminderde spierprestatie laten zien, vooral in de armen en romp.

Daarnaast tonen andere onderzoeken dat dit niet alleen door pijn komt, maar ook door verminderde spierdoorbloeding en problemen in de energiehuishouding van spiercellen. Daardoor lijkt het alsof spieren veel sneller “op slot” schieten en minder kracht kunnen leveren.

Psychologische impact: frustratie, onzekerheid, angst

De lichamelijke beperkingen zijn zwaar, maar de psychologische impact kan minstens zo ingrijpend zijn. Wellicht herken je de frustratie, onzekerheid en angst: “Hoe kan ik nog voor mijn gezin zorgen als ik niet eens een trap op kan lopen?” De constante afhankelijkheid van anderen alsof je niets meer zelf kunt doen. Uit onderzoek blijkt dat dit zelfs kan leiden tot depressieve gevoelens.

De impact blijft niet beperkt tot jezelf. Werk, sociale contacten, alles komt onder druk te staan. Je wilt wel, maar je kunt niet altijd. En dat onbegrip uit je omgeving doet soms bijna evenveel pijn als de klachten zelf. Maar je bent niet alleen. Veel mensen met fibromyalgie vragen zich af wat er aan te doen is. Dat zullen we je nu uitleggen. 

    

Wat kun je zelf doen bij krachtverlies?

Het idee dat je “ermee moet leren leven” hoor je vaak bij fibromyalgie, maar gelukkig klopt dat niet. Hoewel krachtverlies en spierzwakte deel uitmaken van de aandoening, zijn er verschillende manieren om je lichaam stap voor stap sterker en energieker te maken. Het vraagt tijd, geduld en begeleiding, maar er is vooruitgang mogelijk.

Functionele oefentherapie met opbouwschema

Regelmatig bewegen klinkt misschien tegenstrijdig als je al uitgeput bent, maar onderzoek laat zien dat geleidelijk opgebouwde oefentherapie helpt om spierkracht en conditie te verbeteren zonder overbelasting. Het gaat hierbij niet om intensieve sportsessies, maar om rustige bewegingen die passen bij jouw belastbaarheid.

Energieverdeling en pacing-technieken

Een dag waarop het even beter gaat, leidt tot te veel doen en daarna dagen van uitputting. Pacing helpt om dat te doorbreken. Het betekent dat je je energie verdeelt over de dag en activiteiten in kleine stappen uitvoert. Volgens studies versterkt het vermijden van beweging de pijn bij fibromyalgie, en helpt pacing deze pijn te doorbreken.

Multidisciplinaire begeleiding

Omdat fibromyalgie verschillende systemen in je lichaam beïnvloedt, zoals spieren, zenuwstelsel, en hormonen, werkt een multidisciplinaire aanpak het beste. Bij U-Care werken we met therpeuten die echt aansluit op jouw situatie. 

    

Voelt je lichaam alsof het je in de steek laat?

Voel je dagelijks dat je lichaam je in de steek laat? Dat je benen zwaar worden bij de kleinste inspanning, dat je armen slap aanvoelen of dat je handen zomaar de kracht verliezen? Het is een eenzame en uitputtende strijd, zeker wanneer artsen keer op keer zeggen dat ze niets afwijkends zien. Bij U-Care weten we hoe dit voelt en nemen we jouw klachten wél serieus.

Herken je dit?

  • Je durft soms niet een dag weg te gaan uit angst dat je benen het ineens begeven.
  • Je voelt je schuldig of een last voor je omgeving, omdat simpele dingen niet meer vanzelf gaan.
  • Je hebt al meerdere artsen of therapeuten gezien, maar je krijgt telkens het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden.
  • Het vertrouwen in je eigen lichaam is langzaam weggezakt, en dat maakt je onzeker of zelfs angstig voor de toekomst.
  • Je wilt je sociale contacten onderhouden, maar bent al uitgeput na een korte lunch.

Bij U-Care snappen we hoe frustrerend het is als je lichaam niet meer doet wat je wilt. We hebben inmiddels duizenden patiëntcases geanalyseerd, mensen met fibromyalgie, chronische pijn en krachtverlies zoals jij.

Die gegevens laten zien wat wel en niet werkt: welke behandelmethoden het herstel van spierkracht versnellen. Met die kennis matchen we je aan een therapeut die aantoonbare ervaring heeft met jouw type klachten. Zo krijg je begeleiding die echt aansluit bij jouw lichaam.

Plan vandaag nog je gratis healthcall met U-Care en zet de eerste stap naar meer kracht en vertrouwen in je lichaam.

Gewrichtspijn bij fibromyalgie: stijfheid, pijn en het verschil met reuma en artrose

Als je last hebt van fibromyalgie, heb je waarschijnlijk al gehoord dat het draait om pijn in je spieren. Maar veel patiënten voelen die pijn óók in hun gewrichten, alsof je handen, knieën of schouders zelf het probleem zijn.

En dat is verwarrend. Want op scans of bij bloedonderzoek is vaak niets te zien. Geen ontsteking, geen schade. Toch voelt het alsof je ‘gewrichten versleten zijn’, en dat maakt het extra frustrerend.

In dit artikel leggen we uit hoe die gewrichtsachtige pijn bij fibromyalgie ontstaat, waar je het het meest voelt, en waarom het níét hetzelfde is als reuma of artrose.

Hoe voelt gewrichtspijn bij fibromyalgie?

Pijn bij fibromyalgie is grillig en onvoorspelbaar. Soms voel je het in je spieren, soms in je gewrichten, en soms allebei tegelijk.

Drukkende of stekende pijn rondom gewrichten

Veel mensen beschrijven de pijnsymtomen van fibromyalgie als ‘drukkend’, ‘zeurend’ of juist ‘stekend’ rondom hun gewrichten. Vooral bij de handen, schouders en knieën voelt het alsof het ín het gewricht zit, terwijl de oorzaak vaak buiten het gewricht ligt.

Het kan lijken alsof je pezen, spieren of zelfs het bot zelf pijnlijk zijn. De pijn straalt soms uit naar omliggende delen, en kan plotseling opkomen, zonder duidelijke aanleiding. Alsof je lichaam uit het niets ‘aan’ gaat staan.

Omdat die pijn zo diep en constant aanvoelt, proberen mensen het vaak te onderdrukken met pijnstillers. Maar zolang de onderliggende gevoeligheid blijft, komt de pijn snel terug.

Veelvoorkomende locaties: vingers, polsen, knieën, schouders

Bij fibromyalgie zitten de klachten meestal op specifieke plekken. De handen, polsen en vingers voelen stram en gevoelig, vooral bij grijpen, schrijven of knoopjes dichtmaken.

Ook je knieën en schouders zijn vaak gevoelig. Traplopen, fietsen of iets uit de kast pakken kan voelen alsof je gewrichten tegenwerken. Niet door slijtage, zoals bij artrose, maar door overactieve pijnprikkels.

Het voelt alsof je spieren of gewrichten niet meer meewerken, zelfs bij simpele handelingen. Dat maakt dagelijkse taken vermoeiender en zorgt ervoor dat je minder durft te bewegen.

Stijfheid bij opstaan of na lang zitten (startproblemen)

Nog zo’n bekend symptoom bij fibromyalgie: stijfheid. Vooral na slapen of zitten voel je je lijf stram en log. Alsof je eerst ‘los moet komen’ voor je iets kunt doen.

Deze zogenaamde startproblemen zijn kenmerkend voor fibromyalgiepatiënten. De gewrichten voelen dan droog, dik of ‘roestig’, terwijl er medisch gezien niets mis hoeft te zijn.

Sommige mensen hebben uren nodig om op gang te komen. Anderen voelen de stijfheid juist later op de dag, na een wandeling of huishoudelijke klus. Pijn en stijfheid lijken dan hand in hand te gaan.

Fibromyalgie betekent dus niet alleen pijn in je spieren, maar ook last van pijn rond je gewrichten. En die pijn voelt écht, ook al is er niets te zien op een scan of röntgenfoto. In het volgende deel leggen we uit waar die pijn vandaan komt: komt het nou uit je gewricht, je spier of je pees? En waarom is dat verschil belangrijk om te weten?

Is het het gewricht, de pees of toch de spier? Anatomie van de klacht

Bij gewrichtspijn door fibromyalgie voelt het alsof het probleem diep vanbinnen zit. Maar schijn bedriegt: vaak komt de pijn niet uit het gewricht zelf, maar uit de omliggende structuren.

Om echt te begrijpen waar je pijn vandaan komt, helpt het om te kijken naar de bouw van je lijf. Spieren, pezen, bindweefsel en gewrichten werken samen, maar kunnen elk op hun eigen manier overbelast of gevoelig raken.

Pijnpunten bij peesaanhechtingen (enthesopathie)

Veel mensen met fibromyalgie hebben pijn bij de overgang van pees naar bot: de plek waar je spier via een pees vastzit aan je skelet. Dat heet de enthesis, en bij overgevoeligheid kan daar een zeurende, stekende pijn ontstaan.

Vooral de ellebogen, schouders en zijkant van de heupen zijn gevoelige plekken. Niet omdat er sprake is van ontsteking, maar omdat de zenuwen rondom deze aanhechtingen bij fibromyalgiepatiënten sneller ‘vuur geven’.

Deze vorm van pijn lijkt op de klachten bij een peesontsteking, maar dan zonder de klassieke zwelling of roodheid. Daardoor is het voor een reumatoloog soms lastig vast te stellen waar de klachten precies vandaan komen.

Spierspanning rond gewrichten als bron van pijn

Een andere veelvoorkomende bron van gewrichtspijn bij fibromyalgie is spierspanning. Door chronische overbelasting, stress of verkeerde houding kunnen spieren rond het gewricht constant gespannen staan.

Die spierspanning geeft druk op het gewricht zelf. Het voelt dan alsof je stijve gewrichten hebt, terwijl de oorzaak in de omliggende spiervezels zit. De handen, schouders en knieën zijn hier extra gevoelig voor.

Omdat deze spanning vaak onbewust ontstaat, bijvoorbeeld tijdens slapen of langdurig zitten, merken mensen het pas als het pijn begint te doen.

Geen zwelling of roodheid: geen echte gewrichtsontsteking

Wat veel mensen verbaast: bij gewrichtspijn door fibromyalgie zie je zelden echte tekenen van ontsteking. Geen dikke vingers, geen warme knieën, geen roodheid zoals bij reuma of artrose.

Dat komt doordat de pijn ontstaat in het centrale zenuwstelsel: je hersenen en ruggenmerg geven als het ware een te sterk alarmsignaal af, zonder dat er een blessure is. Die overreactie op normale prikkels noemen we centrale sensitisatie. Daar leggen we je straks alles over uit!

Het is dus niet altijd je gewricht zelf dat opspeelt. Soms zit de oorzaak in je pezen, soms in je spieren, en soms in de manier waarop je zenuwstelsel pijnprikkels verwerkt. Daarom vinden we het bij U-care belangrijk om bij gewrichtsklachten de onderliggende oorzaak te achterhalen. Want alleen door het onderscheid goed te maken, kom je tot een aanpak die echt helpt.

Verschil tussen fibromyalgie, reuma en artrose

Veel mensen die pijnlijke of stijve gewrichten hebben, denken al snel aan reuma of artrose. Maar wist je dat de oorzaak van die pijn op drie totaal verschillende manieren kan ontstaan?

Op het eerste gezicht lijken de klachten misschien op elkaar: pijn, moeheid, stijfheid. Maar als je dieper kijkt, tot op celniveau, zie je dat je lichaam op een heel andere manier reageert bij fibromyalgie dan bij reuma of artrose.

Fibromyalgie: pijn zonder schade of ontsteking

Fibromyalgie is geen gewrichtsziekte, maar een aandoening van het centrale zenuwstelsel. Dat klinkt technisch, maar het betekent eigenlijk dit: je hersenen en ruggenmerg verwerken pijnprikkels anders dan bij mensen zonder fibromyalgie.

Normale signalen van beweging, druk of belasting worden in je brein versterkt tot pijn. Wetenschappers noemen dit centrale sensitisatie: je lichaam staat als het ware te scherp afgesteld, alsof het volume van je pijnsysteem op 10 staat terwijl het op 3 zou moeten staan. We leggen je hier straks meer over uit.

Op celniveau zie je geen ontstekingscellen in je gewrichten, geen schade aan kraakbeen en geen afwijkende bloedwaarden. Toch voelt de pijn heel echt. Soms zelfs ernstiger dan bij artrose of reuma.

Reuma: je afweersysteem valt je eigen gewrichten aan

Bij reuma, en dan vooral reumatoïde artritis, zit het probleem juist in het afweersysteem. Je immuuncellen, die normaal bacteriën of virussen opruimen, raken in de war en vallen per ongeluk je eigen gewrichtsweefsel aan.

Daardoor ontstaat er een lokale ontstekingsreactie in het synovium: het dunne vliesje dat je gewrichten bekleedt. Macrofagen, T-cellen en cytokines komen in actie en zorgen voor zwelling, warmte, stijfheid en op termijn zelfs gewrichtsschade.

Reuma kun je meestal aantonen via bloedonderzoek: ontstekingswaarden (zoals BSE en CRP) zijn verhoogd, en soms zie je auto-antistoffen (zoals reumafactor of anti-CCP). De klachten zijn ’s ochtends het hevigst en verbeteren langzaam bij beweging.

Artrose: slijtage van het kraakbeen

Bij artrose is er geen ontstekingsaanval, maar langzaam optredende schade door mechanische slijtage. Het gladde kraakbeen in je gewrichten breekt af, waardoor bot op bot kan komen en elke beweging stroef en pijnlijk wordt.

Celkernen van kraakbeencellen (chondrocyten) sterven langzaam af, en het lichaam maakt soms botuitsteeksels aan (osteofyten) om te compenseren. Dit zorgt voor stijfheid en een beperkt bewegingsbereik, vooral na belasting.

Artrose is dus géén auto-immuunziekte, maar ook geen ‘onschuldige ouderdomsklacht’. Het ontstaat vaak na jarenlange belasting of letsel, en kan op röntgenbeelden goed zichtbaar zijn. De pijn verergert meestal naarmate de dag vordert.

Wanneer aanvullend onderzoek nodig is

Heb je klachten die lijken op reuma, artrose of fibromyalgie? Dan is aanvullend onderzoek nodig om andere aandoeningen uit te sluiten. Bij fibromyalgie zijn deze uitslagen vaak ‘normaal’, terwijl je wél kampt met hevige pijn, stijfheid of vermoeidheid. Dat kan verwarrend zijn en je het gevoel geven dat je je klachten moet uitleggen of verdedigen.

Bij U‑Care begrijpen we hoe ingewikkeld die zoektocht kan zijn. Daarom kijken we verder dan de standaardtest of diagnose. Onze therapeuten analyseren jouw klachtenpatroon in detail en kijken naar het samenspel tussen je zenuwstelsel, spieren, en organen.

Maar waarom ontstaan die pijnsignalen in je lijf, zonder dat er schade is?

Waarom gewrichtspijn ontstaat bij fibromyalgie?

Als je elke dag wakker wordt met pijnlijke, stijve gewrichten zonder duidelijke oorzaak, wil je maar één ding weten: waar komt dit vandaan? Hoe kan iets zoveel pijn doen, terwijl artsen niets kunnen vinden?

Centrale sensitisatie: je pijnsysteem staat te scherp afgesteld

Het zenuwstelsel is bij fibromyalgie overactief. Je lichaam is als een brandalarm dat telkens afgaat, ook als er nergens rook is. Dit fenomeen heet centrale sensitisatie: normale prikkels worden uitvergroot en fout geïnterpreteerd door je brein.

In een gezond lichaam zorgen ‘nociceptoren’ (pijnsensoren) ervoor dat je pas pijn voelt als er iets mis is, bijvoorbeeld bij een kneuzing of ontsteking. Maar bij mensen met fibromyalgie vuren deze zenuwen al bij een kleine aanraking, lichte druk of subtiele rek. De prikkels worden via je ruggenmerg doorgestuurd naar je hersenen, waar de intensiteit ervan wordt bepaald.

Bij fibromyalgie is de balans verstoord: je maakt meer substantie P aan (een neurotransmitter die pijngevoel versterkt) en minder serotonine en dopamine (stoffen die pijn juist dempen). Hierdoor blijft je lichaam pijn waarnemen, ook als er geen weefselschade is .

Dit verklaart waarom je na een paar minuten traplopen al scherpe pijn voelt in je knieën, of waarom een simpele beweging zoals een deur openen al te veel is. Het is geen verbeelding, je zenuwstelsel staat structureel op scherp.

Slechte slaap en stress: wanneer herstel uitblijft door pijn en vermoeidheid

Herstel gebeurt ’s nachts, tijdens je diepe slaap. Dan daalt de spierspanning, worden ontstekingsstoffen afgebroken en krijgen je cellen de kans om te repareren. Maar bij fibromyalgie is deze slaapfase vaak verstoord. Bij fibromyalgie zien we dat mensen minder goed in diepe slaap komen en de kans groter is dat zij korter in diepe slaap blijven.

Door het gebrek aan hersteltijd raken spieren uitgeput en gespannen. Je staat al moe op, met een lichaam dat nog steeds in een staat van paraatheid verkeert. En vermoeidheid verlaagt je pijndrempel, waardoor je overdag nóg gevoeliger bent voor beweging, kou of druk.

Stress verergert dit proces. Chronische stress verhoogt de productie van cortisol en adrenaline. Deze stresshormonen zorgen ervoor dat je lichaam in ‘overlevingsmodus’ blijft draaien. Je hartslag stijgt, je ademhaling versnelt, je spijsvertering vertraagt, en je herstelsystemen gaan op pauze. Bij chronische stressoren bijvoorbeeld door infecties of trauma’s worden hormonale klieren aangestuurd om heel veel cortisol aan te maken, en na een tijdje wordt dit proces ge-downreguleerd” om het immuunsysteem weer ruimte te geven de ontsteking en daarmee het herstelproces af te maken. Een tekort aan bijnierhormonen geeft echter een onophoudend uitputting, slecht herstellen, moe wakker worden en pijn in bindweefsel, spieren en gewrichten.

Verminderde doorbloeding: wat als je cellen te weinig krijgen?

Onderzoekers vonden dat mensen met fibromyalgie vaak een slechtere microcirculatie hebben: de allerkleinste haarvaatjes die zuurstof en voedingsstoffen naar spieren en bindweefsel brengen, werken minder goed .

Het gevolg: je spieren krijgen te weinig voeding en bouwen sneller afvalstoffen op. Dat veroorzaakt dat ze zwaar, beurs of zelfs ‘verzuurd’ aanvoelen, terwijl je nauwelijks iets hebt gedaan. Bij mensen met fibromyalgie zien we vaak een veel hogere waarde van lactaat in het bloed en ruggenmerkvocht als gebruikelijk is. Dit verklaard zowel het typisch verzuurde pijnlijke gevoel wat veel fibromyalgie patiënten ervaren als de de krachtverlies.

Mitochondriën en energieproductie: snel uitgeput, snel overbelast

Elke spiercel bevat duizenden mitochondriën: mini-energiecentrales die brandstof leveren voor beweging en herstel. Bij fibromyalgie zijn deze mitochondriën vaak minder actief, beschadigd of slecht gevoed. Wanneer deze energiecentrales beschadigd of verloren raken kunnen zij niet voldoende energie meer produceren voor allerlei processen in ons lichaam. Dit noemen we in de wetenschap mitochondriopathie.

Dat betekent dat je spieren snel door hun energievoorraad heen zijn. Zelfs lichte inspanning, een stukje wandelen, koken of iets optillen, kan leiden tot verzuring en uitputting. Niet omdat je conditie slecht is, maar omdat je cellen hun energie niet goed kunnen aanmaken.

Overbelasting door compensatie

Door de pijn ga je anders bewegen. Je belast je ene knie minder, tilt minder met je rechterarm of verkrampt je schouders zonder dat je het doorhebt. Daardoor ontstaat overbelasting op andere plekken, vaak zonder dat je de link legt.

Je lijf probeert te compenseren, maar als je zenuwstelsel overprikkeld is en je herstel stagneert, ontstaat er een domino-effect van pijnklachten. Vandaag je pols, morgen je heup, volgende week je nek. En telkens voelt het alsof het “ineens” komt, terwijl het eigenlijk een gevolg is van maandenlang aanpassen.

Bij U‑Care kijken we niet alleen naar waar het pijn doet, maar ook waarom het daar pijn doet. We analyseren hoe je beweegt, hoe je slaapt, wat je lichaam aankan en wat je herstel belemmert. Want alleen door die oorzaken bloot te leggen, kun je echt verbetering ervaren. 

Dagelijkse impact van gewrichtspijn bij fibromyalgie

Gewrichtspijn bij fibromyalgie beperkt zich niet tot een paar lastige momenten per dag. Het sijpelt door in alles: opstaan, bewegen, vasthouden, lopen, zelfs de kleinste handeling kan aanvoelen als een uitdaging.

Moeite met lopen, traplopen of fietsen

Een trap op gaan lijkt voor een buitenstaander vanzelfsprekend. Maar met pijnlijke knieën of stramme gewrichten voelt het alsof je elk been moet optillen met de kracht van een gewichtheffer. Je gewrichten protesteren bij elke stap, vooral ’s ochtends of na lang zitten.

Fietsen kan helpen bij het soepel houden van je gewrichten, maar ook dat is niet vanzelfsprekend. Het schommelt per dag: de ene dag lukt het prima, de volgende voelt het alsof je benen van beton zijn. Pijn zonder duidelijke oorzaak maakt het onvoorspelbaar en frustrerend.

Last met grijpen, schrijven of koken

Je wilt je jas dichtritsen, een kop koffie inschenken of een pen vasthouden, maar je vingers werken niet mee. De gewrichtsklachten in je handen zorgen voor een felle steek of een doffe, zeurende pijn. Soms voelt het alsof je vingers verkrampt zijn, of alsof je bindweefsel zich tegen je keert.

Een pot opendraaien? Vergeet het maar. De fijne motoriek raakt uit balans, en dagelijkse routines worden plots enorme obstakels. Niet omdat je geen doorzettingsvermogen hebt, maar omdat je lichaam simpelweg niet meewerkt.

Beweging versus rust: wat helpt bij stijfheid?

Bij fibromyalgie is stijfheid geen milde klacht. Het is het gevoel alsof je ledematen vastzitten in nat beton, vooral ’s ochtends of na te lang zitten. Veel mensen denken dan instinctief: ik moet rust nemen. Maar juist dan kan de klacht verergeren.

Stijfheid bij fibromyalgie ontstaat onder andere door verhoogde spierspanning, verminderde doorbloeding in het bindweefsel en gebrek aan beweging. Door te weinig te bewegen, wordt de spierdoorbloeding nog slechter. Er ontstaat een soort ‘immobilisatie-reactie’ in het lichaam: de spieren en gewrichten worden strammer, het bindweefsel droger, en zenuwuiteinden gevoeliger.

Het is dus een misverstand dat volledige rust helpt. Tegelijkertijd is het ook niet verstandig om zomaar intensief te gaan sporten. Je systeem is al overbelast. De kunst zit hem in gedoseerd bewegen, oftewel: pacing. Dit is het vinden van een ritme waarbij je actief blijft, maar binnen je fysieke grenzen.

Beweging activeert je bloedsomloop, verbetert de toevoer van zuurstof naar spieren en bindweefsel, en stimuleert de afvoer van afvalstoffen. Maar er is meer: regelmatige lichte beweging (zoals wandelen of rustige yoga of thai chi) helpt ook om je zenuwstelsel te kalmeren. Het versterkt de proprioceptieve prikkels die je hersenen helpen de spieractiviteit beter te reguleren.

Wat je het beste kunt doen? Bouw kleine beweegmomenten in verspreid over je dag. En wees niet bang om je activiteit aan te passen als je lichaam daarom vraagt. Wat níet werkt, is jezelf pushen tot het uiterste. Een wandeling van een uur kan heerlijk zijn, maar als je daarna twee dagen uitgeteld bent, dan zit je boven je grens.

Het gaat er dus niet om of je beweegt, maar hoe. Ritmisch, afgestemd, ondersteunend. Niet als strijd tegen je lijf, maar als samenwerking met je lijf.

 

Behandeling van fibromyalgie: hoe krijg je verlichting bij gewrichtsklachten?

Gewrichtspijn bij fibromyalgie vraagt om een aanpak die verder gaat dan pijnstillers. Omdat de oorzaak vaak niet in het gewricht zelf ligt, maar in het samenspel tussen spieren, zenuwen en herstelcapaciteit, werkt een standaardbehandeling zelden. Dit zijn veel gebruikte methoden om pijn te verlichten, naast professionele hulp:

Warmte, mobilisatie en zachte rek- en strekoefeningen

Bij stijve gewrichten en pijnlijke spieren helpt warmte vaak direct voelbaar. Denk aan een warm bad, kruik of een warmtepakking op je schouders of knieën. Warmte ontspant het bindweefsel, stimuleert de doorbloeding en maakt bewegen makkelijker.

Daarnaast zijn zachte rekoefeningen en rustige beweging onmisbaar. Rekken activeert het spier- en peesweefsel rondom het gewricht en helpt pijnprikkels te dempen. Beweging binnen je pijngrens, bijvoorbeeld via rustige yoga, kan het verschil maken tussen ‘vast zitten’ of weer een beetje ruimte voelen in je lijf.

Pacing en beweging binnen je grenzen

Mensen met fibromyalgie raken snel overbelast, juist omdat het zenuwstelsel overprikkeld is. Door in kleine blokjes te bewegen en rustmomenten slim in te plannen, houd je je gewrichten soepel zonder je systeem uit te putten.

Het betekent misschien vaker pauzeren dan je zou willen. Maar het effect is krachtig: je voorkomt pieken en dalen, en leert luisteren naar de grenzen van je lichaam.

Magnesium, B12 en omega-3: invloed op zenuw en ontsteking

Sommige voedingsstoffen hebben een bewezen invloed op spierherstel en zenuwactiviteit. Magnesium kan spierkrampen en -verkramping verlichten, terwijl B12 betrokken is bij de prikkelgeleiding van zenuwen. Omega-3 vetzuren uit bijvoorbeeld visolie hebben een ontstekingsremmende werking, en kunnen helpen bij het verminderen van chronische pijn.

Hoewel supplementen geen wondermiddelen zijn, kunnen ze, mits afgestemd op jouw situatie, een waardevolle ondersteuning vormen binnen het grotere geheel. Laat je altijd begeleiden door een therapeut met kennis van fibromyalgie.

Bij U‑Care kijken we naar alle puzzelstukjes die jouw klachten beïnvloeden. Van je slaappatroon en hormonale balans tot je spierfunctie, voeding, ademhaling en mentale draagkracht. Want gewrichtspijn bij fibromyalgie is zelden alleen een lokaal probleem.

Wanneer medische hulp zoeken: met en zonder diagnose fibromyalgie

Bij gewrichtspijn door fibromyalgie is het soms lastig om te bepalen wanneer je wel of niet aan de bel moet trekken. Want wat is ‘normaal’ bij deze aandoening, en wanneer is er iets anders aan de hand? Toch zijn er signalen die je serieus moet nemen. Zeker als de pijn verandert, verergert of afwijkt van wat je gewend bent. Hier leggen we je het uit:

Als pijn progressief of asymmetrisch is

Pijn bij fibromyalgie is vaak verspreid en symmetrisch. Je hebt bijvoorbeeld last van beide knieën, beide schouders of beide polsen. Maar wanneer je pijn vooral aan één kant voelt, of als de pijn in korte tijd duidelijk toeneemt, dan is het verstandig om dit te laten onderzoeken. Een plotseling verslechterend klachtenbeeld kan wijzen op een andere onderliggende aandoening. Zeker bij hevige asymmetrische pijn kan aanvullend lichamelijk onderzoek of beeldvorming belangrijk zijn om niets te missen.

Bij zwelling, roodheid of gewrichtsuitval

Heb je last van zichtbare zwelling, warmte of roodheid in een gewricht? Ontstekingssignalen zoals deze passen eerder bij acute infecties. Ook als een gewricht zijn functie verliest, zoals een knie die niet meer wil buigen of een hand die je nauwelijks kunt bewegen, is dat een alarmsignaal. Wacht in zo’n geval niet af, en neem direct contact op met een specialist!

Als je twijfelt tussen reuma, artrose of fibromyalgie

Twijfel je of je wel de juiste diagnose hebt? Je bent niet de enige. Fibromyalgie is moeilijk vast te stellen, zeker als de klachten lijken op reuma of artrose.

Bij U‑Care helpen we je om die onzekerheid los te laten. We kijken niet alleen naar testuitslagen, maar ook naar het totaalplaatje van jouw klachten, je herstelvermogen, je slaap, je voeding en je mentale belasting. Samen brengen we in kaart wat er echt speelt.

Ervaar jij gewrichtspijn zonder duidelijke oorzaak?

Elke ochtend wakker worden met stramme gewrichten. Niet weten of je vandaag de trap op kunt. Last van pijn zonder dat je precies snapt waarom. Het vreet aan je energie. En misschien ook aan je vertrouwen in je eigen lichaam.

Bij U‑Care kijken we verder dan standaardoplossingen. We analyseren jouw klachten op celniveau en vergelijken ze met gegevens van duizenden andere fibromyalgiepatiënten. Zo ontdekken we patronen die jij zelf nooit had kunnen vinden, en koppelen we je aan een therapeut die ervaring heeft met jouw type klachten.

Wil je weten waar jouw pijn vandaan komt? Of wil je eindelijk een plan dat écht werkt, omdat het past bij jouw lijf en jouw leven?

Klik hieronder om gratis health-analyse te plannen. Je hoeft het niet alleen uit te zoeken. Bij U‑Care krijg je de hulp die je nodig hebt.

 

De meest onderschatte oorzaken van chronische diarree

Bij chronische diarree denk je vaak direct al aan vele jaren klachten…

Maar dat hoeft zeker niet zo te zijn!

Wist je dat bij langer dan drie maanden je klachten in principe al als ‘chronisch’ bestempeld worden?

Maar ach, wie ben ik om je dat te vertellen…

Als jij al langer dan drie maanden last hebt van diarree en onregelmatige ontlasting interesseert het je geen BAL hoe het heet!

Je wilt gewoon weer van huis kunnen zonder je druk te maken. Zonder je zorgen te maken dat je met een volle broek terug naar huis moet.

Zo was het ook voor Fred. Fred, 85 jaar oud en mager genoeg om xylofoon op zijn ribben te spelen. Had al twee maanden last van onophoudelijke diarree. Het was begonnen na een cruise, waar hij van het buffet had gegeten. Klassieke voedselvergiftiging, zou je denken. Maar nee, dit bleef maar doorgaan…

 

“Dit hoort waarschijnlijk bij de leeftijd meneer, hier kunnen we weinig aan doen” – zei de huisarts na de cruise.

 

Fred moest dus maar zien te leven met zijn diarree, maagpijn en darmklachten… Terwijl er wel degelijk een oorzaak van zijn  diarree aanwezig was.

In dit artikel leer jij daarom de meest onderschatte oorzaken van diarree, de gevolgen ervan en hoe je van chronische diarree af kunt komen.

 

Wat jouw darmvlies je verteld over je diarree

Je darmen zijn als een enorm tennisveld. In de darm hebben we het darmslijmvlies. Het darmslijmvlies bestaat maar uit een enkele laag van cellen om zo snel mogelijk voedingsstoffen op te kunnen nemen. De wand van de darm bestaat uit plooien die we ‘villi‘ noemen. Deze villi zorgen ervoor dat je darmoppervlak ongeveer 150 tot 200m² beslaat. Dat is dus letterlijk de grootte van een tennisveld… in je buik!

Zoals je in de afbeelding ziet, gaan deze villi in plooien op en neer. Op die plooien zitten de cellen van ons darmslijmvlies. Al deze plooien en extra miniplooien zijn er om de opname van voedingsstoffen te vergroten.

Maar dat is nog niet alles. In dat tennisveld van je heb je ook nog eens een leger aan miljarden kleine ‘beestjes’ of micro-organismen die samen jouw microbioom vormen.  Deze bacteriën, gisten en schimmels bevorderen onze spijsvertering, en zijn daarom een essentieel onderdeel van ons lichaam. Je hebt ongeveer tien keer zoveel van deze bacteriën als menselijke cellen in je lichaam. Ze zitten van mond tot kont, over je hele huid en alle slijmvliezen. Samen vormen ze een delicate balans die cruciaal is voor je gezondheid.

Maar wat gebeurt er nou eigenlijk in de darmen tijdens diarree?

 

De nummer 1 oorzaak van langdurige of chronische diarree

Fred dacht dat hij een bacteriële infectie had door het buffet. Echter, bij een bacteriële voedselvergiftiging zie je dat de acute klachten met een week, soms twee, wel weer wegtrekken. De huisarts had verschillende aandoeningen uitgesloten zoals de ziekte van crohn, coeliakie, colitis ulcerosa, en gluten en lactose-intolerantie. Daarna kon de huisarts niets meer betekenen, en werd Fred met zijn buikpijn en dunne ontlasting weer weggestuurd. Toen Fred na een paar maanden bij U-care terechtkwam, bleek al snel dat het ging om een parasitaire infectie, een onderschatte oorzaak van (chronische) diarree.

Maar wat gebeurt er eigenlijk in de darm tijdens zo’n parasitaire infectie?

 

Kleiner wordende villi

Wanneer een parasitaire infectie in het verteringssysteem binnendringt, komt deze uiteindelijk in de dunne ofdikke darm terecht. Hier dringt deze de cellen binnen en geeft daar een ontsteking. Het lichaam reageert daarop door de darmcellen op de plooien van de vili kapot te maken om de parasiet op te kunnen ruimen. Maar hierdoor worden de villi kleiner!

En dit geeft een bijzonder fenomeen – osmotische diarree

Dit is wanneer er een osmotische druk ontstaat vanuit de darmholte. Deze ontstaat als er bijvoorbeeld meer mineralen in de darm zitten dan in de bloedbaan op dat moment. Omdat de vili kleiner geworden zijn, en  de opname lager is, kunnen zij minder voedingsstoffen opnemen. Hierdoor zullen er bijvoorbeeld minder mineralen in het bloed rond de darm aanwezig zijn. Het water uit het bloed wordt door de osmotische druk aangetrokken en stroomt de darm in, wat resulteert in diarree. Handig, want dit probeert natuurlijk de parasieten uit de darm te spoelen. Dit soort diarree herstelt zich echter vaak vanzelf. Als het lichaam de parasiet het systeem uit kan werken hersteld de grootte van de vili zich.

Het probleem van aanhoudende diarree ontstaat als zo’n parasitaire infectie of andere infectie niet opgeruimd wordt! Veel parasieten hebben bijvoorbeeld mechanismen ontwikkeld om te ontsnappen aan detectie en eliminatie door ons immuunsysteem! En ook als het immuunsysteem verzwakt is, bijvoorbeeld door een tekort aan mineralen, kan de infectie niet goed opgeruimd worden.

 

 Beschadiging van tight junctions

Onze darmwand is dus een eencellige laag. Nergens anders in ons lichaam is een scheiding met de buitenwereld zo dun. Dus als die cellen kapotgaan of van elkaar afscheuren hebben we een groot probleem… Dan komt er allerlei onverteerd resten en vreemde beestjes vanuit de darm het lichaam ingespoeld! En ook vocht de darm in.

Maar… ons lichaam is slim.

Hier zijn dus extra voorzorgsmaatregelen voor genomen. Wij hebben namelijk ‘tight junctionstussen onze darmwandcellen zitten. Dit zijn minuscule spiertjes die als een veer de cellen bij elkaar houden.

Helaas vinden sommige parasieten deze spiertjes blijkbaar een ware delicatesse! Ze voeden zich met de verbindingen tussen je cellen, waardoor er gaatjes ontstaan in je darmwand. Wanneer er een parasiet in de darmen komt scheidt het namelijk verschillende chemische stoffen uit. Deze chemische stoffen vernietigen de tight junctions tussen onze cellen. De diarree die hierdoor volgt noemen we secretorische diarree. Secretorische diarree wordt gekenmerkt door het afgeven van grote hoeveelheden waterige ontlasting. Maar behalve de diarree, wat zijn hiervan de gevolgen op lange termijn?

 

De gevolgen van chronische diarree

Als de darmslijmvliescellen verder uit elkaar gaan staan door het verbreken van de tight junctions, kunnen onverteerde voedselresten, bacteriën en resten daarvan de bloedbaan binnendringen.

Het lichaam reageert hierop met een immuunreactie en veroorzaakt ontstekingen. Dit noemen we het lekkende darm syndroom.

Onderzoek toont aan dat dit allerlei soorten auto-immuunziekten kan veroorzaken. En dit onderzoek toonde zelfs aan dat parasieten het zenuwstelsel binnen konden dringen…

Daarnaast kan zo’n lekkende darm ook het Prikkelbare Darm Syndroom veroorzaken. 

Maar wat kun je hier aan doen?

 

Hoe kom je van diarree af?

Het microbioom speelt een belangrijke rol in de strijd tegen diarree. Een gezond microbioom hoort de parasieten er zelf voor een groot deel uit te kunnen werken. Maar als het microbioom uit balans raakt gaat dat mis. Het lichaam is niet instaat om de parasiet op te ruimen, en je blijft maar aanhoudende klachten ervaren zoals:

  • Diarree 
  • Waterige ontlasting
  • Een opgeblazen buik
  • Enorme drang
  • Winderigheid
  • Buikpijn

Je hebt wellicht dingen geprobeerd zoals loperamide slikken, bepaalde voedingsmiddelen vermijden, je hygiëne wat verbeteren, maar niks lijkt echt te helpen. Hoe kom je nou van de vervelende symptomen​ af?

Allereerst is het belangrijk om te bedenken dat langdurige diarree meerdere oorzaken en oplossingen kan hebben. Soms is er sprake van een infectie met bacteriën of parasieten. Maar diarree kan ook het gevolg zijn van bijvoorbeeld bepaalde medicijnen of aandoeningen zoals het Prikkelbaar Darmsyndroom.

Daarom is het altijd belangrijk om de mogelijke oorzaken van jouw klachten te achterhalen. Zodra de oorzaak gevonden is, weet jij of je behandeling nodig hebt. 

En laat je niet misleiden. Dat er in een ontlastingonderzoek bij de huisarts of specialist niets uitkomt wil niet zeggen dat de beestjes er niet zitten. Een triple feces test is de gouden standaard voor parasitair onderzoek. Dus hoef je maar 1 ontlastingbuis in te leveren? Dan weet je dat de onderzoeksuitslagen waarschijnlijk niet goed kunnen uitsluiten of er wel of geen parasieten zitten.

Loop jij al langer met klachten rond en is de oorzaak nog steeds niet bekend?

Veel mensen denken dat deze klachten onoplosbaar zijn. Ze denken dat deze erbij horen, of er wordt zoals bij Fred verteld dat dit “bij de leeftijd hoort”.

Het probleem is dat de oorzaak van de diarree niet gezocht wordt.

 

Ontdek Nu de Sleutel tot Jouw Herstel: Actie Ondernemen met U-care! 

Ben je klaar om de kern van jouw diarree aan te pakken? Wil je écht begrijpen wat de onderliggende oorzaken zijn van jouw problemen? 

U-care helpt jou verder door het inzetten van twee krachtige tools 

De eerste tool is de U-care specialist 

Bij U-care boek jij gratis een ‘healthcall’ met zo’n U-care specialist. 

De U-care specialist is getraind om jouw klachten holistisch te benaderen. Zo ontrafelen ze jouw complexe klachtenpatroon en identificeren precies de mogelijke onderliggende oorzaken die bij jou spelen. 

Maar dat is nog niet alles. De kracht van onze U-care specialist wordt versterkt door de tweede essentiële tool: wetenschappelijke data genaamd Practise Based Evidence (PBE). 

U-care verzamelt als platform voortdurend praktijkgerichte wetenschappelijke data en inzichten over welke therapie het meest effectief zijn bij welke aandoeningen en symptomen. Hierdoor kunnen onze U-care specialisten exact zien welke therapie het meest effectief is voor jouw specifieke klachten. 

Dit is jouw kans om eindelijk de juiste antwoorden te krijgen op de vraag; welke behandeling kan mijn klachten genezen, in plaats van alleen maar mijn symptomen te onderdrukken 

Dus als jij de diarree zat bent en de oorzaak van jouw klachten wil aanpakken, boek dan nu je gratis health-call met één van onze U-care specialisten.